Warjihouse-kroniek
Het wel en wee in een Balinees gastenverblijf.
Naast het keukentje, waar Nyoman het ontbijt klaarmaakt en waar zijn vrouw Made in de namiddag de scepter zwaait, is een `natte cel` gebouwd.Mandi en toilet zijn voor privegebruik van Nyoman en zijn gezin. Daarvoor staat een kleine gootsteen als aanvullling op de keuken ernaast. Nyoman doet daar de afwas, die nadruipt op een groot staand rek naast het gootsteen. In plaats van het gootsteen te gebruiken, wast hij het serviesgoed af in een teiltje, terwijl hij op de grond gehurkt zit. Aan de kraan zit een slangetje, dat het water over de rand van het gootsteen leidt. Het water, dat in de tuin zijn weg zoekt, laat een lang spoor van sop achter. Ik vraag aan Nyoman, waarom hij het gootsteen niet gebruikt. `Problem`, zegt hij en hij demonstreert, hoe het water, dat in het gootsteen loopt, in zijn badkamervloer weer naar boven komt. De `sepiten` in de tuin is te klein om het water af te voeren, dus loopt het terug om op het laagste punt weer naar boven te komen. Bovendien komt bij zware regenval al het hemelwater in het gootsteen terecht, dat niet overdekt is. Er moet dus een grotere sepiten komen en een goot onder het afdak om het hemelwater om te leiden. Nyoman heeft voor dat laatste een beter idee. Als we het dakje iets verlengen, komt het regenwater direct in de tuin, wateren we niet af op het terrein van de buren en hoeft Nyoman niet in de regen de vaat te doen. Daar is natuurlijk alles voor te zeggen. Een groep van zes arbeiders heeft veel werk aan dit karwei, maar na anderhalve week is de klus geklaard. In de tuin is een enorme betonnen reservoir gemaakt en het dak van de badkamer is verlengd met plastic golfplaat. We zijn zeer verheugd over deze verbetering. Trots laat Nyoman zien, hoe snel het water wordt afgevoerd, hoe zijn badkamer netjes blijft en zijn keukentje droog.Maar de volgende dag, als ik er langs loop, zie ik hoe Nyoman nog steeds de afwas op de grond doet, in een hurkzit, die geen Nederlander hem nadoet. Op mijn vraag, waarom hij het gootsteen niet gebruikt, antwoordt hij: “So senang, ibu, I like sitting while cleaning”. Het sop loopt nog steeds de tuin in, maar nu wel onder een afdakje.
Ineke van Gemert
Bali Batin 
theo said,
12 maart, 2008 bij 4:56 pm
Ik vind het geweldig om te lezen hoe het met jou gaat en ik vind het ook leuk om een foto van je zien. Ik herkende je bijna niet!!!!! Wat leuk om te merken dat het goed gaat en dat je dit allemaal verteld.
Ik hoop je daarom nog eens te ontmoeten en wie weet waar???
groet vanuit het “koude” Nederland.
Ineke said,
12 maart, 2008 bij 6:50 pm
Ik herken mezelf ook nooit op een foto, dus dat neem ik je niet kwalijk, hoewel, je bent fotograaf, toch? Ik kom in Nederland, als het daar weer een beetje is opgewarmd, in juli. Maar in Bali ben je ook welkom hoor.
Hein Mulder said,
24 april, 2008 bij 1:02 pm
Ik zocht op Ubud en Nyoman en vond dit. Mijn vrouw en ik zijn hier in 2005 verbleven en hebben een geweldige week met Nyoman en Made meegemaakt. Leuk om jouw verhaal hier te lezen. Het is typisch Nyoman om nog steeds op z’n hurken de afwas te doen. Zijn manier van denken verrast je elke keer weer. Heb je ook gebruik gemaakt van de ‘huis’-chauffeur Benot? Of van de ‘huis’-masseuse?
Ineke said,
25 april, 2008 bij 5:04 am
De huis-chauffeur Benot ken ik niet, maar masseuse Ayu wel. Ze is echt fantastisch, ik zal een keer een stukje aan haar wijden. Ze is ook erg goed in reflexologie, waar ik zelf ook in ben opgeleid. In het algemeen doen ze het hier te hard, maar Ayu heeft er echt feeling voor.
Ik zal Nyoman zeggen, dat hij nog steeds beroemd is, vindt hij vast wel leuk!